IN VERWACHTING VAN JE MINIMENS
Je bent in verwachting van je minimensje en je botst op twijfels over mama worden. Misschien zijn er andere thema’s waarmee je worstelt waardoor je zwangerschap een stressvolle periode is. Misschien ben je wel angstig voor de bevalling of heb je nood aan perspectief. Misschien voel je je neerslachtig. Misschien heb je het moeilijk met aankomende veranderingen. Misschien ben je heel erg met je lichaamsbeeld bezig. Misschien heb je een grote wens om ouder te worden van een minimensje maar is dit een langer proces dan je had gedacht.
Al deze psychische moeilijkheden kunnen deze periode zwaar maken. Een zwangerschap doormaken kan soms aanvoelen alsof je je puberteit opnieuw beleeft. In je hersenen gebeuren dezelfde processen als tijdens de puberteit, dus niet zo gek moest je dit voelen. Door over deze twijfels en psychische moeilijkheden te praten tijdens de zwangerschap, kan je beter zorg dragen voor jezelf en voor je toekomstig minimensje.
Het is zo ver. Je bent bevallen. Je voelt je goed. Of misschien toch niet? Je zit op een rollercoaster van emoties met nog weinig uren slaap en opgebouwde wallen. De periode na de geboorte van je minimens kan een pittige periode zijn. Je voelt je ongelukkig, gefaald, neerslachtig. Je voelt geen grote immense liefde voor je minimensje. Je zit op een broze wolk. Je voelt een verpletterende verantwoordelijkheid voor je minimensje. Je wenst ook wel eens zonder je baby’tje/kindje te zijn. Je bent op zoek naar je nieuwe ik. Je twijfelt of de postnatale hormonen gierend door je lijf normaal zijn en erbij horen. Je twijfelt of je een postnatale depressie hebt. ​
​
​
Je hebt een bevalling meegemaakt. Misschien wel eentje waarbij je niet veel controle hebt ervaren, er onverwachte complicaties zijn opgetreden of eentje waarbij het anders is verlopen zoals je je had voorgesteld. Je twijfelt of je er een trauma aan hebt overgehouden. Het kan opluchtend zijn om bij je bevallingsverhaal stil te staan. Zelfs jaren later, want nu je bevallen bent, zal je altijd "postnataal, na de geboorte" zijn.
DE GEBOORTE VAN JE MINIMENS
JE INNERLIJKE
MINIMENS
Oog in oog staan met je innerlijke minimens. Iets wat onvermijdelijk gebeurt tijdens de perikelen van het leven. Soms bewust, vaker onbewust. Wanneer je je gespannen voelt, prikkelbaar, onbegrepen, heel kwaad, schuldig,… is het nuttig te kijken welke behoeften je op dat moment nodig hebt. Deze behoeften liggen in verbinding met tekorten die je ervaren hebt wanneer je zelf kind was. Hoe goed je ouders je ook hebben opgevoed, perfectie bestaat niet. Gelukkig. We lopen allemaal rond met blinde vlekken of triggerpunten die ons op het puntje van onze stoel zetten.
Een bewustwordingsproces hierrond aangaan zorgt er voor dat je terug meer zorg kan dragen voor je innerlijke minimens. Zodat je op die manier ook beter zorg kan dragen voor de minimens in je buik of de (mini)mensjes rondom jou, zowel groot als klein.
Wanneer je in verwachting bent van een minimensje, bereid je je mentaal al voor op een toekomst met hem/haar. Wanneer je dan een spontane bloeding krijgt waarbij het misloopt of er doen zich complicaties voor tijdens de zwangerschap of jullie kiezen voor zwangerschapsonderbreking is dit een ingrijpende gebeurtenis.
Een zwangerschapsverlies brengt veel vragen, schuldgevoelens, verdriet, ingeslagen verwachtingen en een rouwproces in gang. Een persoonlijk proces dat voor iedereen anders voelt.
​
Misschien heb je nood een zwangerschapsverlies die reeds ver in het verleden ligt een plaats te geven? En wat met een eventuele nieuwe kinderwens? Hoe moet je dat aanpakken?
HET VERLIES VAN JE MINIMENS
JE MINIMENS
van 0 tot 6 jaar
De eerste 1000 dagen zijn cruciaal in de ontwikkeling van het jonge kind. Na die 1000 dagen stopt het niet en worden de jonge breintjes van onze peuters en kleuters uitgedaagd. Het proces van regulatie, co-regulatie en zelfregulatie zijn belangrijk in die eerste levensjaren. Het legt een fundament voor de rest van hun leven. Een proces waar veel van jou als ouder wordt gevraagd. Als je kind struggelt laat hij dit zien via moeilijk of in zichzelf kerend gedrag. We kijken samen op welke manier we dit gedrag kunnen begrijpen en hoe we je kind kunnen helpen.
Jouw minimensje wordt geboren op deze prikkelrijke wereld vol geluiden en nieuwe ervaringen. De geboorte kan als traumatisch ervaren worden voor je baby. Ook de eerste weken, de eerste maanden kunnen heftig zijn voor je minimensje omdat hij nog geen woorden kan geven aan wat er gaande is. Veel huilen of net weinig emotie tonen kan voor hem/haar een antwoord geven.
Ik kijk graag samen met jullie mee naar wat je minimensje je wil vertellen via het huilen en de taal van zijn/haar lichaam. We doen dit met sessies die heel langzaam gaan op het tempo van je baby en van jullie. "There is no such thing as a baby" zei Winnicot en daarmee bedoelt hij dat een baby'tje alleen maar kan bestaan in relatie tot de ouder. Daarom dat deze babysessies steeds gepaard gaan met een vorm van oudertherapie.
Baby- en oudertherapie
